Sieciechowicz Danuta i Jan. Kancelaria prawno
- podatkowa

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 czerwca 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 7 lipca 2008 r.) Na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) zarządza się, co następuje: §   1.  W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. w sprawie słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 26, poz. 169 i Nr 179, poz. 1270) wprowadza się następujące zmiany:   1)   w § 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2.  Strefa obejmuje grunty o powierzchni 401,0938 ha położone na terenach miast: Koszalin, Słupsk, Szczecinek i Wałcz oraz gmin: Debrzno, Rogoźno, Słupsk i Żukowo.";   2)   w załączniku do rozporządzenia Szczegółowy opis granic i terenu Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej: a)  w Obszarze "Redzikowo": –  zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "Obszar "Redzikowo" składa się z 16 kompleksów o łącznej powierzchni 62,4777 ha.", –  na końcu dodaje się opis granic i terenu kompleksu XVI w brzmieniu: "Kompleks XVI Część 1 Obręb ewidencyjny Redzikowo, arkusz mapy 2 Granica biegnie od pkt 2214, zlokalizowanego w południowo-zachodnim narożniku działki nr 7/41, w kierunku południowo-wschodnim do pkt 2213. Od pkt 2213 biegnie w kierunku wschodnim do pkt 2212. Tu załamuje się na południowy wschód i biegnie przez pkt: 2211, 2102 i 2210 do pkt 2209, gdzie skręca na północny wschód, i dochodzi do pkt 2340. Od pkt 2340 biegnie w kierunku północno-zachodnim przez pkt 2341 do pkt 2342. Tu załamuje się na północny zachód i biegnie do pkt 2343, gdzie skręca na północny wschód, i dochodzi do pkt 2344. Od pkt 2344, zlokalizowanego w północno-zachodnim narożniku działki nr 7/14, biegnie w kierunku południowym, wzdłuż zachodniej granicy działki nr 7/14, przez pkt 2345...

UCHWAŁA SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 26 kwietnia 2006 r. w sprawie rocznicy Zbrodni Katyńskiej (M.P. z dnia 12 maja 2006 r.) Senat Rzeczypospolitej Polskiej chce przywołać pamięć jednego z najbardziej tragicznych wydarzeń polskiej historii, a zarazem jednej z najbardziej odrażających zbrodni, których ofiarą padły tysiące najlepszych obywateli Polski. 66 lat temu, w kwietniu i maju 1940 roku, na polecenie najwyższych władz Związku Sowieckiego, w lasach Katynia i w innych miejscach, niekiedy do dzisiaj nieznanych, dokonano mordu na polskich jeńcach wojennych: oficerach, lekarzach, nauczycielach, policjantach, bohaterach wojny obronnej, którzy jako pierwsi w Europie mieli odwagę przeciwstawić się napaści ze strony dwu totalitaryzmów: nazistowskiego i komunistycznego. Za odwagę tę zapłacili cenę najwyższą, ale ich męczeńska śmierć trwa w naszej pamięci jako bolesny dowód niezłomności polskiego ducha i jako zobowiązanie, by następne pokolenia Polaków nie szczędziły pracy i poświęceń dla swojej ojczyzny. Krew niewinnie przelana w lasach Katynia, a także w Charkowie, Miednoje i innych miejscach nie poszła na marne. Zasiliła ona podziemny strumień, z którego wyrasta historia polskich zmagań o wolność. Bezgraniczne poświęcenie pokolenia II wojny światowej stało się przykładem dla następnych pokoleń, w tym zwłaszcza inspiracją dla zrywu Solidarności. To, że w pół wieku po mordzie katyńskim Polska odzyskała niepodległość, jest w niedającej się ocenić mierze zasługą bohaterstwa tych, którzy oddali życie w Katyniu. Wspominamy ich bohaterstwo z wdzięcznością, ale i z bólem. Ból ten spotęgowany jest przez fakt, że sprawcy zbrodni - zarówno ci bezpośredni, jak i ci, którzy wydawali im rozkazy - nigdy nie zostali ukarani. Co więcej, po roku 1989 władze rosyjskie konsekwentnie odmawiają uznania mordu katyńskiego za zbrodnię przeciwko ludzkości....